واژهسازی در پارسی (#)
واژهسازی در پارسی از همان الگوهایی استفاده میکند که در زبانهای هندواروپایی به کار میروند و واژههای مشترک میان پارسی و زبانهای اروپایی فراواناند. همچنین باید دانست که این زبانِ علمیِ بسیار توانمند اروپایی که در واقع زبانی است ساختگی، برآیند کار و کوشش دانشوران و زبانشناسان اروپایی در طی چند سده است. به این نکته در بالا اشاره کردیم. پارسی نیز میتواند همان راه را، شاید حتا راحتتر، با نیاکانش برود؛ زیرا میتواند از یافتههای اخیر زبانیک سود ببرد.
برای نمونه، هماکنون برای هر سه پیشوند pro-، extra-، ultra- و گاه super- (اَبَر) در پارسی «فرا-» به کار میرود. «فرا-» برابر درست pro- است و نباید آن را در موردهای دیگر به کار برد. معادلهایی که در فرهنگ ریشهشناختی اخترشناسی-اخترفیزیک برای پیشوندهای گفته شده به کار میروند عبارتند از: «اُستر-» برای extra- و «اولتر-» برای ultra- که با بررسی زبانهای نیاکان پارسی و گویشها ساخته شدهاند.
محمد حیدری ملایری